بررسی پیشنهادات مبهم غرب دربرابر امتیازهای روشن ایران:

سوء استفاده امریکایی ها از عقب نشینی های تیم مذاکره کننده ی ایران/ اراده دولت برای توافق به هر قیمتی!

امریکا که مشاهده کرده بود دولت روحانی تا چه حد تمام موفقیت های خویش را به مذاکرات گره زده است بارها صریحا و یا در لفافه، هرجا که با مقاومت مذاکره کنندگان ایرانی مواجه میشد تهدید به ترک مذاکرات می کرد./ یکی دیگر از سوء استفاده های غرب از مواضع بیش از حد منعطف تیم مذاکره کننده ی ایران، این بود که در مذاکرات در مقابل امتیازهای صریح و جزئی که از ایران می گرفتند صرفا پیشنهادهایی مبهم و کلی ارائه می دادند.

جریان فکری اصلاحات بر اساس مبانی معرفتی خویش معتقد بودند تقابل ایران با نظام سلطه در هیچ زمینه ای به نفع نظام اسلامی نخواهد بود و بهتر است به جای تحمل هزینه های طاقت فرسای ایستادگی و مقاومت، با جلب رضایت و اعتماد مستکبران، از خطرات ناشی از ناخشنودی آنان بگریزیم. دولت های هفتم و هشتم تمام تلاش خود را برای تنش زدایی در سیاست خارجی به کار بستند اما نتیجه ای که حاصل شد چیزی نبود جز ده قدم پیشروی استکبار در مقابل هر قدم عقبگرد دولت ایران!

پس از یک وقفه ی هشت ساله در تکیه زدن تفکر تنش زدایی بر مسند قدرت، دوباره همان تفکر و همان اشخاص به در رأس امور جاری کشور حاکم شده ان. گویا اینان معتقدند علت شکست در روشی که دولت های هفتم و هشتم پیش گرفته بودند، این بوده است که هنوز هم جای عقبگردهای بیشتر وجود داشت و می توانستند با امتیازات بیشتری که به غرب می دهند در نهایت رضایت آنان را جلب کنند، اما این کار انجا نشد و تلاش هایشان به شکست انجامید. از این رو است که دولت یازدهم سعی دارد با امتیازات بیشتری که به غرب می دهد اشتباه گذشته اش را جبران کند!!

عراقچی

اما امریکا تا کنون چه سوء استفاده هایی از عقب نشینی های تیم مذاکره کننده ی ما در دولت یازدهم داشته است؟

دولت یازدهم با آغاز به کار رسمی خویش در تابستان 92 مذاکرات هسته ای با 6 کشور امریکا، چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا و آلمان را در اولویت سیاست خارجی خویش قرار داد. در مذاکرات مطرح شده، همانگونه که در مقدمه گفته شد مبنای کار تیم مذاکره کننده، جلب اعتماد طرف مقابل [به هر وسیله ای] بود. امریکا که با توجه به امتیاز دادن های ایران در توافق ژنو، و همچنین با توجه به سابقه ای که مسئولین مذاکره کننده در خاطر داشت، به این مسئله پی برده بود و سعی نمود بیشترین سوء استفاده را از این مسئله داشته باشد.

موشک های بالستیک ایران

اواخر اردیبهشت سال 93 در حالیکه به سالگرد پیروزی دولت در انتخابات نزدیک می شدیم جی کارنی، سخنگوی کاخ سفید در مصاحبه ی خود با خبرنگاران –پس از پایان بی نتیجه ی مذاکرات وین 4- گفت: ”ما تاکید کرده ایم همه موضوعات مورد نگرانی مان طی مذاکرات 1+5 با ایران روی میز است …. بنابراین موشک های بالستیک جزو مباحثی هستند که لازم است بخشی از توافق جامع در باره این چالش و اختلاف باشند و این نگاه ماست… این واقعیت که برنامه اقدام مشترک صریحا خواستار رفع این نگرانی ها شده و تاکید کرده همه موضوعات برنامه اقدام مشترک روی میز است و باید برای دستیابی به توافق جامع حل و فصل شوند.“

درخواست امریکا برای توقف غنی سازی

در همان زمان کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آمریکا نیز که تلاش ایران برای جلب اعتماد امریکا را از موضع ضعف تلقی کرده بود ادعا کرد تنها زمانی تحریم ها برداشته می شود که ایران غنی سازی اورانیوم را کاملا متوقف کرده و سلاح های هسته ای، بیولوژیک و شیمیایی و موشک های بالستیک و همچنین تکنولوژی پرتاب این نوع موشکها را نابود کند!

تحت فشار قرار دادن تیم ایران با تهدید ترک مذاکرات

امریکا که مشاهده کرده بود دولت روحانی تا چه حد تمام موفقیت های خویش را به مذاکرات گره زده است بارها صریحا و یا در لفافه، هرجا که با مقاومت مذاکره کنندگان ایرانی مواجه میشد تهدید به ترک مذاکرات می کرد. به عنوان نمونه در اوایل اسفندماه 93، جان کری که در لندن به سر می برد گفته بود: ”که اگر ایران آماده تصمیم‌گیری‌های لازم برای پیشبرد مذاکرات نباشد، آمریکا حاضر است که مذاکرات را ترک کند.” شاید این بزرگترین نقطه ضعفی بود که تیم ایرانی به دست غرب داده بود.

پیشنهادهای مبهم غرب در مقابل امتیازهای روشن و جزئی ایران

یکی دیگر از سوء استفاده های غرب و در راس آنها امریکا از مواضع بیش از حد منعطف تیم مذاکره کننده ی ایران، این بود که در مذاکرات در مقابل امتیازهای صریح و جزئی که از ایران می گرفتند صرفا پیشنهادهایی مبهم و کلی ارائه می دادند. به عنوان نمونه ایران پذیرفت که همه ی فعالیت های غنی سازی 20% را متوقف کند، بخشی از ذخایر 20% خود را به کشوری که آژانس اعلام می کند بفرستد، و تمام عملیات های خود در فوردو را متوقف کند. اما طرف غربی در مقابل چه امتیازهایی به ایران داد؟ به دو نمونه از آنها توجه کنید:

* حمایت 5+1 از همکاری های فنی آژانس برای فعالیت های تحقیقاتی رآکتور تهران (نه نوع حمایت مشخص شده و نه نوع همکاری آژانس)

* 5+1 می تواند پروژه های همکاری های فنی آژانس را بازبینی کند و به هیئت مدیره ی آژانس توصیه کند بعضی از آنها را از سر بگیرد!

دستیابی بی سابقه به برنامه هسته ای ایران، بزرگترین بهره ی امریکا از مذاکرات

کارشناسان غربی معتقدند بزرگترین سودی که امریکا از گفتگوهای هسته ای با ایران برده است، دسترسی بی سابقه به جزئیات برنامه ی هسته ای ایران است. ایران، بسته به انعطافی که در مقاطع گوناگون مذاکرات نسبت به غرب نشان داده باعث شده تا طمع آنان برای اطلاعات بیشتر افزایش یابد. +

تحقیر ملت ایران: ایرانین سرانجام با شیطان بزرگ مذاکره کردند!

اعتقاد به این مهم نیاز به سواد آکادمیک روانشناسی ندارد که: گرفتن عزت نفس یک ملت و تحقیر آن، به تدریج موجب پسرفت آن جامعه و ناامیدی آنها از موفقیت و پیشرفت می شود. متاسفانه یکی از اشتباهات استراتژیک دولت یازدهم چه در زمان تبلیغات انتخاباتی و چه پس از پیروزی در انتخابات، تاکید بر تاثیر تحریم ها بر اقتصاد و رفاه زندگی مردم بود. البته هیچ عقل سلیمی منکر تاثیر منفی تحریم ها بر اقتصاد ایران نیست اما قطعا برای مقابله با آن راه هایی وجود دارد.

با این حال دولت تشخیص داد درصد قابل توجهی از توان خویش را به رفع تحریم ها اختصاص دهد. همین امر موجب شد سران غربی مخصوصا مقامات امریکایی بارها و بارها از تاثیر تحریم ها بر سست شدن اراده ی ایرانی ها و تن دادن به مذاکره با کشوری که از زمان انقلاب اسلامی تا کنون آن را شیطان بزرگ نامیده اند سخن بگویند. این مسئله قطعا تاثیری منفی بر روحیه ی انقلابی ملت ایران و عزت نفس آنان داشته است.

سوء استفاده ی اقتصادی

هافینگتن پست در مطلبی، دلایل اقتصادی را علت اصلی اصرار امریکا بر اجرای توافق (حتی به رغم مضراتی که از لحاظ سیاسی برای وی خواهد داشت) عنوان کرد و در این خصوص نوشت: ”تندروها و بازنده های ماجرا مخصوصا اسرائیل و عربستان سعودی قطعا از تنش زدایی بین لیران و امریکا ناخرسند خواهند بود اما فرصتی که با روی کار آمدن دولت روحانی به وجود آمده است نباید از دست برود.“

ادعاهای خلاف واقع درباره ی نقش رهبری در ایران

رهبر معظم انقلاب اسلامی، چه از ابتدای مذاکرات تا کنون و چه در طول عمر رهبری خویش پس از رحلت امام خمینی (قدس سره) با رهنمودهای آگاهانه و مدبرانه ی خویش بارها نظام را از خطرات مهلک رهانیده اند. در مذاکرات نیز با اینکه از ابتدا نسبت به نیت طرف غربی بی اعتماد بودند و هشدارهای لازم را نیز در این رابطه به تیم مذاکره کننده دادند اما با اصل مذاکرات مخالفتی نکردند تا این گذار تاریخی انقلاب نیز به تجربیات ملت افزوده شود. اما امریکایی ها که راهنمایی های ایشان را مانعی برای زیاده خواهی های خود می بینند از هر فرصتی برای مقصر جلوه دادن رهبری در شکست مذاکرات استفاده می کنند؛ توطئه ای که در داخل نیز قابل مشاهده است!

بیزنس اینسایدر در مطلبی مدعی شد رهبر ایران بر سر راه مذاکرات مانع تراشی می کند. این تحلیل بافاصله پس از اعلام موضع ایشان درخصوص صیانت از دانشمندان هسته ای عنوان شد. این درحالی است که اگر تیم مذاکره کننده ی ما منویات رهبر انقلاب را نه فقط در گفتار و بلکه در عمل نصب العین خود قرار داده و خود پیش از رهبر نسبت به نزدیک شدن به برخی خطوط قرمز حساسیت بیشتری به خرج دهند هیچ رسانه یا شخص حقیقی و حقوقی اجازه ی چنین جسارتی را به خود نخواهد داد.